Joh 4 | PesPCB

John 4

نجات زن سامری

1 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse يوحنا 4:3.} 2 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse يوحنا 4:3.} 3 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses يوحنا 4:1-3.}وقتی خداوند ما، عيسی مسيح فهميد كه فريسی‌ها شنيده‌اند او بيشتر از يحيی مردم را غسل تعميد می‌دهد و شاگرد پيدا می‌كند، از يهوديه به جليل بازگشت. (در واقع شاگردان عيسی مردم را غسل می‌دادند، نه خود او.)

4 برای رفتن به جليل، لازم بود عيسی از «سامره» بگذرد. 5 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse يوحنا 4:8.} 6 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse يوحنا 4:8.} 7 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse يوحنا 4:8.} 8 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses يوحنا 4:5-8.}سر راه، نزديک دهكدهٔ «سوخار» به «چاه يعقوب» رسيد. اين چاه در زمينی است كه يعقوب به پسر خود يوسف داده بود. عيسی از رنج سفر خسته و از گرمای آفتاب تشنه، كنار چاه نشست.

ظهر بود و شاگردان او برای خريد خوراک به ده رفته بودند.

در همين وقت، يكی از زنان سامری سر چاه آمد تا آب بكشد. عيسی از او آب خواست.

9 زن تعجب كرد كه يک يهودی از او آب می‌خواهد، زيرا يهوديان با تنفری كه از سامريها داشتند، با آنان حتی سخن نمی‌گفتند، چه رسد به اينكه چيزی از آنان بخواهند؛ و زن اين مطلب را به عيسی گوشزد كرد.

10 عيسی جواب داد: «اگر می‌دانستی كه خدا چه هديهٔ عالی می‌خواهد به تو بدهد و اگر می‌دانستی كه من كيستم، آنگاه از من آب حيات می‌خواستی.»

11 زن گفت: «تو كه دَلوْ و طناب نداری و چاه هم كه عميق است؛ پس اين آب حيات را از كجا می‌آوری؟ 12 مگر تو از جد ما يعقوب بزرگتری؟ چگونه می‌توانی آب بهتر از اين به ما بدهی، آبی كه يعقوب و پسران و گلهٔ او از آن می‌نوشيدند؟»

13 عيسی جواب داد: «مردم با نوشيدن اين آب، باز هم تشنه می‌شوند. 14 ولی كسی كه از آبی كه من می‌دهم بنوشد، ابداً تشنه نخواهد شد، بلكه آن آب در وجودش تبديل به چشمه‌ای جوشان خواهد شد و او را به زندگی جاويد خواهد رساند.»

15 زن گفت: «آقا، خواهش می‌كنم قدری از آن آب به من بدهيد تا ديگر تشنه نشوم و مجبور نباشم هر روز اين راه را بيايم و برگردم.»

16 ولی عيسی فرمود: «برو شوهرت را بياور.»

17 زن جواب داد: «شوهر ندارم.»

عيسی فرمود: «راست گفتی. 18 تا به حال پنج بار شوهر كرده‌ای، و اين مردی كه اكنون با او زندگی می‌كنی، شوهر تو نيست. عين حقيقت را گفتی!»

19 زن كه مات و مبهوت مانده بود، گفت: «آقا، آيا شما پيامبريد!» 20 و بلافاصله موضوع گفتگو را عوض كرد و گفت: «چرا شما يهوديان اينقدر اصرار داريد كه فقط اورشليم را محل پرستش خدا بدانيد، در صورتی كه ما سامریان مثل اجدادمان اين كوه را محل عبادت می‌دانيم؟»

21 عيسی جواب داد: «ای زن حرفم را باور كن. زمانی می‌رسد كه برای پرستش پدر، نه به اين كوه رو خواهيم آورد و نه به اورشليم. 22 شما سامریان دربارهٔ كسی كه می‌پرستيد چيزی نمی‌دانيد اما ما يهودیان او را می‌شناسيم، زيرا نجات به‌وسیلهٔ يهود به اين دنيا می‌رسد. 23 اما زمانی می‌آيد، و در واقع همين الان است، كه پرستندگان واقعی، پدر را به روح و راستی پرستش خواهند كرد. پدر طالب چنين پرستندگانی هست. 24 زيرا خدا روح است، و هر که بخواهد او را بپرستد، بايد به روح و راستی بپرستد.»

25 زن گفت: «من می‌دانم كه مسيح به زودی می‌آيد. شما يهودی‌ها هم اين را قبول داريد و وقتی او بيايد همهٔ مسايل را برای ما روشن خواهد كرد.»

26 عيسی فرمود: «من همان مسيح هستم!»

27 در همين وقت، شاگردان عيسی از راه رسيدند و وقتی ديدند او با يک زن گفتگو می‌كند، تعجب كردند، ولی هيچيک از ايشان جرأت نكرد بپرسد چرا با او صحبت می‌كند.

28 آنگاه زن كوزهٔ خود را همانجا كنار چاه گذاشت و به ده بازگشت و به مردم گفت: 29 «بياييد مردی را ببينيد كه هر چه تا به حال كرده بودم، به من بازگفت. فكر نمی‌كنيد او همان مسيح باشد؟» 30 پس مردم از ده بيرون ريختند تا عيسی را ببينند.

31 در اين ميان، شاگردان اصرار می‌كردند كه عيسی چيزی بخورد. 32 ولی عيسی به ايشان گفت: «من خوراكی دارم كه شما از آن خبر نداريد.»

33 شاگردان از يكديگر پرسيدند: «مگر كسی برای او خوراک آورده است؟»

34 عيسی فرمود: «خوراک من اين است كه خواست خدا را بجا آورم و كاری را كه به عهدهٔ من گذاشته است انجام دهم. 35 آيا فكر می‌كنيد وقت برداشت محصول چهار ماه ديگر، در آخر تابستان است؟ نگاهی به اطرافتان بيندازيد تا ببينيد كه مزرعه‌های وسيعی از جانهای مردم برای درو آماده است. 36 دروگران مزد خوبی می‌گيرند تا اين محصول را در انبارهای آسمانی ذخيره كنند. چه بركت عظيمی نصيب كارنده و دروكننده می‌شود! 37 اين مَثَل، اينجا هم صدق می‌كند كه ديگران كاشتند و ما درو كرديم. 38 من شما را می‌فرستم تا محصولی را درو كنيد كه زحمت كاشتنش را ديگران كشيده‌اند. زحمت را ديگران كشيده‌اند و محصول را شما جمع می‌كنيد!»

بسياری از اهالی سامره ايمان می‌آورند

39 آن زن به هر كه در آن ده می‌رسيد، سخنان عيسی را بازگو می‌كرد و می‌گفت: «اين شخص هر چه در عمرم كرده بودم، به من بازگفت!» از اين جهت، بسياری از سامریان به عيسی ايمان آوردند. 40 وقتی آنان بر سر چاه آب نزد عيسی آمدند، خواهش كردند كه به ده ايشان برود. عيسی نيز رفت و دو روز با ايشان ماند. 41 در همين دو روز، بسياری به پيغام او گوش دادند و به او ايمان آوردند. 42 آنگاه به آن زن گفتند: «ما ديگر فقط به خاطر سخنان تو به او ايمان نمی‌آوريم، زيرا خودمان پيغام او را شنيده‌ايم و ايمان داريم كه او نجات دهندهٔ جهان است.»

عيسی پسر افسری را شفا می‌دهد

43 بعد از دو روز، عيسی از آنجا به ايالت جليل رفت، 44 چون همانطور كه خود می‌گفت: «پيامبر همه جا مورد احترام مردم است، جز در ديار خويش.» 45 وقتی به جليل رسيد، مردم با آغوش باز از او استقبال كردند، زيرا در روزهای عيد در اورشليم، معجزات او را ديده بودند.

46 ^{▼▼ This verse is empty because in this translation its contents have been moved to form part of verse يوحنا 4:47.} 47 ^{▼▼ In this translation, this verse contains text which in some other translations appears in verses يوحنا 4:46-47.}در اين سفر، به شهر قانا نيز رفت، همان جايی كه در جشن عروسی آب را تبديل به شراب كرده بود. وقتی عيسی در آنجا به سر می‌برد، افسری كه پسرش بيمار بود، از شهر كفرناحوم نزد او آمد. او شنيده بود كه عيسی از ايالت يهوديه حركت كرده و به جليل رسيده است. پس به قانا آمده، عيسی را يافت و از او خواهش كرد تا بيايد و پسر او را شفا دهد، چون پسرش در آستانهٔ مرگ بود.

48 عيسی پرسيد: «تا معجزات بسيار نبينيد، ايمان نخواهيد آورد؟»

49 آن افسر التماس كرد و گفت: «خواهش می‌كنم تا پسرم نمرده، بياييد و او را شفا دهيد.»

50 آنگاه عيسی فرمود: «برگرد به خانه؛ پسرت شفا يافته است.» آن مرد به گفته‌ء عيسی اطمينان كرد و به شهر خود بازگشت. 51 هنوز در راه بود كه خدمتكارانش به او رسيدند و با خوشحالی مژده داده، گفتند: «ارباب، پسرتان خوب شد!»

52 پرسيد: «كی حالش بهتر شد؟» گفتند: «ديروز در حدود ساعت يک بعد از ظهر، ناگهان تب او قطع شد.» 53 پدر فهميد كه اين همان لحظه‌ای بود كه عيسی فرمود: «پسرت شفا يافته است.» پس با تمام خانوادهٔ خود ايمان آورد كه عيسی همان مسيح است.

54 اين دومين معجزهٔ عيسی بود كه بعد از بيرون آمدن از يهوديه، در جليل انجام داد.